अन्तिम पलहरु- भजनगीत नं ६७-८८ सम्म
-लालु पौडेल |
यस 'अन्तिम पलहरु' भजन पुस्तकमा समावेस भएका भजनहरु कपिराइट भएको हुनाले कुनै पनि भजन, भजनको खण्ड वा अंशलाई बिना अनुमति रेकर्ड गर्न, बिधुतिय वा छापाको माध्यमबाट प्रकासन गर्न शख्त मनाही गरिएको छ । यदी यसो गरिएको भेटिएमा प्रतिलिपित ऐन अनुसार कारवाही हुनेछ ।
(६७)चुनेर प्रभुले ल्याउनु भयो, फर्केर काहाँ जाउँ खेर
कुँदेर मलाई सजाउ घरमा तिम्रै हातमा म छु हेर ।
मैन झैं स्निध्न म छु भन्थे पत्रमा खोट बाँकी रहेछ
कुटिदा–पिटिदा सम्मिए भन्थे चर्का अझै बाकी रैछ
कैलेकाँही पिरमा जल्छु निभ्न लागेको दिपझै बल्छु
मस्काई चम्काई उज्जल गराउ नत्रता माटैमा गल्छु
मेरो इच्छा बिन्ति छ यही त्यही हातले सजिन पाउँ
चुपचाप आसुँ बहदा नि हृदयले हरपल भजन गाउँ
शिल्पकार के चढाँउ मूल्य जस्तो मछु तिम्रै हो दया
हल्केलामै पलेटी कसें मुहारमा हेर्छु अपार छ माया
(६८)
काढै–काढा छ काहाँ बढाउ पाईला मायाबिनाको यो अधर्मी देशमा
कहिलेसम्म कुरिरहूँ म येशू तिमीले दिएको यो धार्मीकताको भेषमा ।
बुझ्दैन कसैले जिन्दगी के हो तिनका बुद्धिले सबलाई धोका दिदैछ
जता हेर धन मान सफलताकै चर्चा भित्र ता आत्माले चोट खाँदैछ
धन्य हौनि मेरो प्यारो प्रभु येशू हृदय खोलेर जीवन दियौ नि पहिले
तर बाँच्नै पर्ने केही दिनलाई याहा, दिन जानै लागेछन कुर्दैछु अैले ।
कस्तो माया र मोह जन्जाल जगतमा लडाई झगडा व्यर्थै माटोमा
जीवनको बाटो पाइला बदल्न कति गा¥हो छनि हो मृत्युको साटोमा
जानै छ धन्य खुशीको घरमा, हाय संसारको लागि केही गर्न सकिन
मलाई शक्ति देउ सहन यो सबै चाहे झैं जीवनमा बढ्न म सकिन ।
(६९ं)
केही दिन हिँडिने यो जिन्दगीको यात्रा
चाहा पुरा हुँदा रैछन् केही केही मात्र
टुट्दै जाने यो शरीरले कति बल गर्नु
अब हुन्छ यही बेस ख्रीष्ट्र येशू मै मर्नु ।
कू्रसलाई नियाल्दा म दोषी भेटिन्छु
क्षमा दया बिना त माटो मै मेटिन्छु
केही दिनलाई फुलायौ अनन्त सजाउ
तुरही स्वर सुन्न पाउँ प्रभु छिटै आउ ।
धेरैचोटि यो जिन्दगीलाई बर्बाद पारे
घिन लाग्दो ठाउम सुन्दर पाउ सारे
तर प्रेमैले तिमिले काखमा भुलायौ
कति आनन्द प्रभुमा जीवन दिलायौ ।
(७०)
जीवन यो ढलेर जान्छ आत्मा त कहिले ढल्छ र ?
शरीर ता गलेर जान्छ आत्मा त कहिले गल्छ र ?
आत्मा यो प्रभुकै श्वास हो शरीर हातको रचना
यसको फिक्री गर्छन उनी गुणी कति कति भला
प्रभुकै स्वरुपमा बन्छ मान्छे उसले किन बुझ्दैन
पापमै मरे उनीकाँहा जादा साथ राख्न सक्दैनन ।
जाने आउने हुदैन प्राण एक चोटी जीवन पाउने
उहाँको कृपा हो एकबार सब यो प्रकास ल्याउने
उनकै हातले बनेको हो, उनकै हातमा जाने हो
तर याहा जे गर्छौ अन्तमा त्यसकै फल खाने हो ।
(७१)
याहाको दिन सकिएछ अन्तिम ढोका कुर्दैछु म
कहिले खुल्ला घुँडा टेकी जुम्ला हात गर्दैछु म ।
मान्छेको माया कस्तो बिहानीको शीत जस्तो
झुल्के घाममै उडीजाने एकछिन मीत जस्तो
जून र घाम हराईजाला तिम्रो साथ हराउँदैन
ए कति जलूँ आँगनिमा येशू पग्लिसक्यो मैन ।
याहाँभन्दा लाख गुना त्योे घर राम्रो छ रे
त्यही बढ्ने रहरले नै जीवनको बीऊ छरे
तिम्रो दरवार पाए येशू अरु केही चाँहिदैन
जान्दछु म तपाईं जस्तो प्रभु कही पाईदैन ।
(७२)
नरोउ है मेरा प्यारा छोडि गएँ भनेर छोड्नै छ यो संसार
मेरो बश भएदेखि मृत्युलाई रोकिदिन्थे लाग्छ माया अपार
एउटा पाङग्रा थियौ तिमी अर्को पांग्रा म जीवनको रथमा
चट्टानमा ठोकिगयो हाम्रो साथ छुटिगयो के गरुँ अब म
तिमी पनि जानुपर्छ येशू प्रभु आउदैछन केही दिन पर्ख है
म त हिँडे खुशी हुदैं नरोइकन बसे है यही बाटो फर्क है
तिमी थियौ ढुकढुकी टाढा हुँदा गलिहाल्थें हुन्थे म मरे झैं
बज्रपात परेकोे झैं फूल पात झरेको झै हुन्थे बोटै मरे झै
मेरो प्रभु काहाँ गयौ झट्टै याहाँ आईदेउ शरीर उतारीदेउ
बाँकी छ बाटो हिँडन दुःखी मन सिउन तिम्रै माया भरिदेउ ।
(७३)
कुमालेले आकार दिने यो भाडो बिग्रे त पलमै फुटाईदिन्छ
अलिकति तर सह्रायो भने त, जीवन भरलाई जोगाईराख्छ ।
खोजेर छामेर छानेर रोजेर काँचो यो माटो घरमा ल्याउँछ
बनाउँछ रुप आफ्नै इच्छामा किन यस्तो भन्न को पाउँछ
जाहाँ राख्छ उसले ज्ञानी भईरहनु नाना गनगन किन गर्नु
एकदिन भाँडो लिन आउँछ पक्कै सबैले एउटै बाटो तर्नु ।
अथाहा ज्ञान छ कुमालेसँग कसैको शिकायत चल्दैन त्याहा
उसको इच्छा जो सधै पूरा हुन्छ माटोको जोड चल्दैन यहा
माटो ता हाम्रो जीवन हो कुमाले त हुन हाम्रा प्रभु मालिक
भाँडो हो नयाँ जीवन भनि यति बुझे सबैको हुनेछ अनेक ।
(७४)
बिश्वासीको यो जिन्दगी ठेस लागेर रोकिदैंन
मृत्युनै सामु आए पनि उसको बाटो छेकिदैन
उसको अघि येशू हिँड्छन डरपीर केही हुदैन
यो संसारलाई रोज्ने मर्छ त्यो क्षणभरको चैन ।
कसले भन्छ यो जिन्दगी खोला जस्तै बगिजान्छ
एकछिनको सपना त हो हावा जस्तै बिलिजान्छ
छैन यसको कही अन्त भएको आत्मा प्रभुकै हो
पापको बाटो रोज्नेहरु अन्त्य तिनको नर्क नै हो
सत्य जसले बुझ्दैन जिन्दगीभर बन्दछ उदास
बचनलाई बुझ्नेहरुको हृदयमा बल्दछ प्रकास
संसारमा शरीर छदै धर्मी जीवन जिउँछ जसले
येशू सगै बाँचिरहन्छ तव हराउन सक्छ कसले ?
(७५)
हे दाजुभाई हे दिदी बहिनी हो नवसौ है हात बाधेर
गाउ शहर संसार जितौ ख्रीष्ट्रको सुसमाचार बाडेर ।
हो... हाम्रो सेनापति येशू हामी हौ उनका सिपाही
सारा संसार छ उनकै बशमा कसले राख्छ र दवाई
मृत्युको आउदा नमानौ डर मरे पनि जिवित हुनेछौ
उनकै घरमा बस्छौ हामी जिउँदो खोलाबाट पिउँछौ ।
हो अल्छि गरे बल्छी लाग्ला मछुवाको फरौला फेला
पीर गरे त उम्कला हिरा दीन दुःखीलाई नगरौ हेला
दया माया धैर्य र क्षमाले दुष्टको राज्यलाई भत्काऔ
हो शान्ति खुशी सुरक्षा मेल दुनियाँको मुहार हसाँऔ ।
(७६)
जहाँ जहिले टुट्छु फुट्छु सहारा शक्ति तिमी नै
ज्यान उठाउने तिमी नै प्रभु टिठ्याउने तिमी नै
तिमी नभए कसरी जिउथे अघोर अन्धकार भित्र
पापकै सागरमा डुव्थे होला हुन्थे कालो द्धारभित्र
मेरो खुशी मात्र होइन सबको आशा पनि तिमी
कष्टको पाईला हिडूँ लड्दा थमाउने पनि तिमी
बाहिर हेरु लोभ र लालच घमण्ड र लडाई छ
कहिले फिर्लान दाजुभाईहरु सत्य मार्ग समाएर
यो संसारलाई थमाउने र उद्धार मुक्ति तिमी नै
बाटो सत्य जीवन पनि आदी र अन्त्य तिमी नै
(७७)
आउ प्रभुलाई स्तुती गरौ मधुर भजन गाएर
पापीलाई जीवन दिए ख्रीष्ट्र संसारमा आएर ।
आफनै धूनमा मूर्ती सुनमा लोभ नगर्ने कोहोला?
रातदिनै खोजी मोज मोती भक्ति गर्ने को होला?
सोच्दैन असल बुझ्दैन केही उत्तम जीवन पाएर
कहिले आउला त्यागेर संसार सेतो बश्त्र लाएर ।
मुखमा राम्रै बोली सवको मनमा भने कालो छ
आउदैन किन पाप धुन ख्रीष्ट्रको रगत आलो छ
दुई दिनमै बोट झरेर जाला जीवन सधै नर्कमा
आउन न सबै प्रभुको घर बसौला सगैँ स्वर्गमा ।
(७८)
कैले देखुँला येशूको घर कहिले आउछौ प्रभु ज्यान लिन
त्यो दिन अहिले थाहा पाए कहिले आँसु बगाउने थिईन ।
बचनले भन्छ फिक्री नगर तर किन यो मन दुखिरहन्छ
मनलाई सम्हाल्ने कोही छैन रुप यसै उदास बनिरहन्छ
तपाईको दर्शन पाउँ न प्रभु परीक्षाले पनि गा¥हो पा¥यो
स्वर्गदूतलाई खटाई दिनुहोस् यो ज्यानले पनि हार खायो ।
संसारको हजार दिनभन्दा तपाईंसँग एकदिन उत्तम छ
यही नै हो बचनको सत्य साच्चै सत्य यो अचम्मको छ
बिश्वास गर्ने शक्ति दिनुहोस् रोटीले प्राण यो धान्न सकूँ
प्रतिकूल छ समय मेरो तपाईलाई सर्वेसर्वा मान्न सकूँ ।
(७९)
पलपल निरासामा जव ढल्छु तिम्रै हातले छोइ प्रभु उठाउ
जव चिन्ताको सागर बीच डुव्छु उद्धार गर्ने दूतहरु पठाउ
यस्तो लाग्छ कैले प्रभु छैनौ मसँग देख्दिन कतै जाने बाटो
के दिँउ के गरुँ तिम्रो लागि चुपचाप बस्ने कस्तो हो पाटो
मेरो दोष खोजूँ कि चरणमा परुँ यो मन अब धेरै नटुटाउ
लौ घाइते बँने उठ्नै सकिन ढीलो नगरी अब ता छुटाउ ।
काहाँसम्म खियाउँ कष्टको नाऊ दूर छ अझै पुग्ने ठाउँ
धैर्यको बाँध भत्किनै लाग्यो पस्रिने हो की हृदयको गाँउ
शायद दुष्टले होकी तान्दैछ पछि अनुग्रहको डोरी पठाउ
समाउँछु त्यसलाई सबै बलले प्रभु माथिमाथि नै उठाउ ।
(८०)
मेरो भरोषा तिमी नै मेरो आशा तिमी नै, हौ येशू, येशू
मेरो जीवनको पानी तिमी, मेरो जीवनको तिर्खा तिमी
हौ....येशू येशू ।
मेरो आदि र अन्त्य तिमी नै, मेरो जीवन र धर्म तिमी नै
मरो मुटु र धड्कन तिमी नै, मेरो रगत र प्राण तिमी नै
तिमी नै हौ जीवन फुलाउने, दुःख दर्दका दरार सिलाउने
मह झै मीठो ज्योति झैं छिटो अब तिम्रै बचनको आज्ञाले
सेवा सब गर्छ यो ठिटो.................।
अभिषेकको तेल झारी भिजाउने, आशिषको धारा बगाउने
गर्मी यामको शितलता तिमी नै, जाडोको न्यानो तिमी नै
येशू तिमी नै हौ जीवनको मौसम, तिमी नै खुशीको संगम
हिँउ झै सफा घाम झैं झलमल, मेरो परमेश्वर हौ भन्न
अब के छ र अल्मल्.................... ।
(८१)
बित्ने दिन ता बितिजान्छन् प्रभुलाई समय दिनुपर्छ
दुख्ने मन ता हो दुखिहाल्छ प्रभुलाई हृदय दिनुपर्छ
खुशीले जीउन पाउँछ कसले चोट सहनै पर्छ सबले
आसुँमा पनि हाँस्न सक्छन प्रभुमा भर पर्छन जसले
एकदिन बाँच्ने हैनौ हामी हरपलमा छन येशू साथी
साँचो बिश्वास गर्नेहरु ता हाँसीहाँसी जान्छन माथि
घुमाउरो मोड काटेपछि सिधा र सफा बाटो हुन्छ
परमेश्वरको राज्य त्याहाँ यो शरीर त माटो बन्छ
तनको आँखाले हेर्नेहरुले यो मन सा¥है दुखाउँछन
आत्मिक आँखाले हेर्नेहरु त सबै आसुँ सुकाउँछन
(८२)
शान्ति दिए अब हुन्थ्यो येशू छिट्टै मलाई उठाएर
यहाँ हास्नु बोल्नुपर्छ सधै भित्रभित्रै आशु लुकाएर |
सागर झैं चौडा खुशी आकास झै बिशाल माया
न्यानोन्यानो काख छ तिम्रो शीतल शीतल छाँया
उकाली र ओरालीहरु अल्झिरहेछु यसै जिन्दगीमा
बल्झीरहने यो मन बोकी कति बाँच्ने बन्धकीमा
बिश्वासको चट्टानमाथि घर मेरो बसे हुन्थ्यो
प्रभु लौन तयार होऊ पटुकी त्यो कसे हुन्थ्यो
लिई जाउ येशू तिम्रो राज्य संसारलाई फुटाएर
पर्खिरहेछु छिट्टै आऊ है स्वर्गदूतहरु जुटाएर ।
(८३)
कसले सक्छ छुटाउन को छ दाँया बाँया ?
येशूसगै गाँसेको छु मैले अजम्बरी माया ।
लोभ र लालच केही छैन हृदयको माझ
क्षमा दिए मुक्ति पाएँ जिन्दगीमा आज
मेरो प्राण येशू नै हुन जिउने मर्ने बाटो
कसले दिन्छ आफ्नै प्राण अधर्मको साटो
कालो र मैलो पखालियो अब नयाँ भएँ
फर्कन्न यो बाटोबाट जाओस ज्यानै गए
मृत्युले तन ताने पनि अनन्त छ जीवन
काटिदैन कुहिँदैन हे हो मुक्तिको रिवन ।
(८४)
हे प्रभु तपाईको मण्डली महिमाले भर्नुहोस
जागृती ल्याएर आफ्नो इच्छा पुरा गर्नुहोस ।
हामी तपाईंका सिपाही हौ सेनापति तपाई
दुष्ट राज्य भत्काउनुभो हामी भयौ बिजयी
दर्शन देउ बाटो देखाउ बरदानहरु भरिदेउ
दुःखी गरीब सबैलाई संसारबाट तारिदेउ ।
बराबरी सबैलाई हामीले माया गरन सकौ
सबै मिलि मण्डलीलाई मिलाई राख्न सकौ
खुशी र शान्तिसगँ तिम्रै भजन भजन पाउँ
जीवन दिने घर छोडेर कोही टढा नजाउ ।
(८५)
के छैन र प्रभु तिमीसँग तारा र जुन तिम्रो नै हो
सारा संसार सारा सृष्टि म पनि त तिम्रो नै हो ।
घाम जुनको मोती र सुनको तिमीले नै तोक्यौ बाटो
अन्न पात निर्भय साथ जीवनको लागि रोज्यौ माटो
गास र बासको पानी बतासको तिम्रै हातमा सिमाना
बुद्धि र ज्ञानको खुशी ज्यानको तिम्रै हातमा छ माना
केकेमा फूर्ती गर्छन यी मान्छे येशूबिना छैन तागत
हजार रुप उनकै कला हो कृपाले नै चल्दछ जगत्
घनी र गरीव दिन र रात सबै उनका योजना हुन्
घुम्ने चक्र र बदलिने समय सबै उनका प्रभाव हुन ।
(८६)
आजभोली भन्दाभन्दै जीवन बितिजाने
रस रगं गर्दा गर्दै धर्ती छोडिजाने
कसलाई थाह कैले आउँछ जानुपर्ने दिन
नचाहेकै बेलामा पनि पर्छ बिदा लिन
हो............ ओ पर्छ बिदा दिन ।
बालकमा खेल प्यारो जवानीमा काम
बैंसबेला माया प्यारो ढुकुटीमा दाम
दुःख पर्दा मात्र मान्छे प्रभुको नाउ भज्छ
सुखमा दुनिँया बिर्सी आफ्नै धूनमा बस्छ ।
आजदेखी सधैंभरी गाऔ अब येसूको भजन
लोभ स्वार्थ क्रोध त्यागी भई सन्त सज्जन
संसार नै यो जिते ता पनि मुक्ति छैन भने
खाली हात नै जानुपर्छ, हाय बिचरा नभने ।
(८७)
उहाँको घर जादैँछु यहाँको घर ढल्न लाग्यो
हृदयमा लहरसँग खुशीको दिप जल्न लाग्यो ।
मेरा दिन त बितिगएछन् ज्यानको भर छैन
तर पनि धेरै खुशी छु, म ता, कुनै डर छैन
अशान्तिमा जिउनेहरु हो येशूको घर आओ
उनकै साथमा हाँसनुपर्छ नयाँ जीवन पाओ
मुक्ति बिना संसारको धनमा के गर्नु र गर्व
धन मान सफलता यी सबै जान्छन व्यर्थ
स्वर्गीय धन कमायौँ भने अनन्त नै रहनेछ
ख्रीष्टमा मर्नेहरुको इनाम बृद्धि हुदैँ बहनेछ ।
(८८)
प्रभु बिना बाँच्दा कस्तो थाहा पाए मैले
पूरा मुटु नै चुँडे जस्तो पीडा पाए मैले ।
यता जान्छु चोट खान्छु उता हार खान्छु
मन भो छियाँछियाँ बियाँ भए जाहा जान्छु
दुलही बनी रमाउँदै जाउँला त्यो घर कैले
यही खुशीको प्रतीक्षामा धेरै धेरै रोए मैलै ।
कतिसम्म तड्पीरहुँ म यो बैगुनी आँधीभित्र
तिम्रै लागि केके त्यागे छोडिदिए आधी मित्र
भन येशू के को लागि यती लामो रात परयो
यो जीवन दुःखै लाग्यो दिनहरुले धात गरयो ।
.......................... क्रमस ..............................
८८ देखि पछिका भजन हेर्न यस निलो लिंक माथि क्लिक गर्नुहोला >>
0 comments
Write Down Your Responses